در تکنولوژی پردازش تصویر با یک لنز و یا با دو لنز، ابتدا تشخیص خودرو در فریم های مختلف انجام می شود (tracking) سپس محاسبه ی فاصله طی شده در واحد زمان و نهایتا محاسبه سرعت لحظه ای خودرو در حال حرکت با احتساب فاصله ی موثر دید دوربین، سرعت متوسط خودرو مورد نظر در محدوده ی دید دوربین محاسبه می شود. در این روش نرم افزار باید بتواند در شرایط جوی نامناسب هم قادر به تشخیص خودرو، سرعت آن و پلاک خودرو باشد. قدرت نرم افزارهای مختلف به این پارامترها بستگی دارد. در این روش دو دوربین کنترل سرعت در فاصله ی مشخصی از هم قرار می گیرند زمانی که خودرو از مقابل دوربین اول عبور می کند سرعت و زمان خودرو توسط دوربین اول ثبت می شود سپس دوربین دوم زمان و سرعت عبور خودرو را ثبت می کند و بر اساس فاصله بین دو دوربین، میانگین سرعت بین این دو نقطه را محاسبه می کند. اگر خودرو در نزدیکی دوربین ها سرعت خود را کم کند به دلیل اینکه میانگین سرعت اعمال می شود جریمه ثبت می شود.
از معایب این روش دقت بسیار پایین در محاسبه ی سرعت، تشخیص نادرست در شرایط جوی نامناسب، تشخیص نادرست خودروها با سرعت بالا، نیاز به نصب دوربین های مخصوص با frame rate بالا، نیاز به نصب حداقل دو دوربین بر روی یک پایه برای تشخیص درست فاصله است.
از مزایای ثبت سرعت با تکنولوژی پردازش تصویر می توان نیاز به تنها یک دوربین برای تشخیص فاصله وسرعت، قیمت تمام شده کمتر، پایداری بیشتر در مقابل حملات الکترونیکی نسبت به لیزری و راداری اشاره کرد.